Lidmaatschap

Voorwoord Eindelijk is er een einde gekomen aan het regenachtige en winderige weer van dit voorjaar. Wind en regen, niet bepaald omstandigheden waar de gemiddelde fietser blij van wordt. Dit heeft dan ook gevolgen voor de kilometers die er verreden zijn door onze leden. Er zal de komende maanden flink gefietst moeten worden om de opgelopen achterstand in te halen. Mooi nieuws was er voor ons oudste lid Geert Engberts. Hij vierde het 60 jarig huwelijk met zijn Grietje. Burgemeester Renze Bergsma kwam het huwelijkspaar persoonlijk feliciteren en merkte hierbij dat Geert naast een goede fietser ook een begenadigd accordeonspeler is. Dat fietsen het adrenaline gehalte soms hoog doet oplopen is bekend. Op zondagmorgen tijdens een recreatief ritje verwacht je dit echter niet. Toch maakten we dit onlangs mee. Niets vermoedend reden we op de terugweg van Gramsbergen bij Dalen richting de Burgemeester ten Holteweg. Daar aangekomen bleek dat hier kennelijk de tijdrit Dalen, georganiseerd door WSV De Peddelaars, gaande was. Door de aanwezige verkeersregelaar werden we doorgelaten maar wel verzocht om achter elkaar te gaan rijden om de tijdrijders niet te hinderen. Hier gaven we uiteraard gehoor aan. Even verderop zagen we dat de tijdrijders vanaf de Veenhuizerweg in onze richting kwamen en we besloten daarom rechtdoor te rijden naar de Gluvinksweg. Toch kwamen we even later tot onze verbazing weer op het tijdrit parcours terecht. Weer werden we niet tegengehouden door een aanwezige verkeersregelaar en zo bereikten we de in de Valsteeg opgestelde finishstraat van de tijdrijders. Hier zouden we tot grote woede van een aantal aanwezige ouders de naar de eindstreep spurtende tijdrijders tegemoet rijden. Een gevaarlijke situatie waardoor één van deze ouders meende onze Lambert van de fiets te moeten duwen. Wat als een rustige zondag begon ontaarde in een hoop onbegrip waarbij de adrenaline in het rond “spoot”. Gelukkig zijn er geen ongelukken gebeurd. De organiserende vereniging is van de situatie op de hoogte gesteld om dit soort situaties in de toekomst te kunnen voorkomen. Helaas hebben we hier geen reactie op ontvangen. Leden van onze club zijn niet alleen op de Nederlandse wegen te zien. Op het moment van dit schrijven zijn een aantal van onze ATB-leden voor een fiets vierdaagse actief in Schotland. In een volgende Sportblazer een verslag van hun belevenissen daar. Henk van Veen Dikke band’n, dikke bien’n! De winterkleding maar weer ‘veur de dag haald’. Nog geen 3 graden was het vanochtend om 8.45 uur toen we op de fiets stapten. Bij Deen, onze startplek in Hessel’n, waren we het snel eens. In het bos is het te nat, dus maar tegen de wind in naar het Noorden/Noordoosten. Eén van ons kwam tot de ontdekking, toen we al een flink aantal kilometers op pad waren, dat in de nieuwe lange fietsbroek geen zeem in het kruis zit. Het voelde best fris bekende hij. Want de korte wielrenbroek zat er niet onder en was vergeten. We hadden de gang er best aardig in en reden over de mooie Drentse fietspaden via De Kiel, Schoonloo, onder Borger door, langs het Boomkroonpad naar ‘t Nije Hemelriek. Onderweg genietend van het prachtige lente groen dat in de zon nog krachtiger naar voren komt. Een mooi koffie stop vervolgens aan het water bij ‘t Nije Hemelriek. Na de koffie ging het ‘van je halem Victor’. Met dikke band’n stoempen over het asfalt, levert ook dikke bien’n op. Gasselte, Drouwen, Borger, Eesergroen en Schoonoord zagen ons voorbij flitsen. Een mooie training voor onze Schotland trip over een paar weken. Met een snelheid tussen de 30 en 35 km/uur reden we terug naar huis. Elkaar opjagend en de hartslag richting de 175. Jonge goden voelden we ons, althans in de groep. Eénmaal thuis ‘klaagde’ ik dat de mannen er vandaag veel zin in hadden. Ben benieuwd of mijn fietsmaten dezelfde teksten thuis gebruikt hebben? Afgestapt voelden de benen nog steeds dik en mijn Garmin gaf aan dat een herstelperiode van 72 uur verstandig is. Daar ga ik dan nu maar aan beginnen! Jan Zwiers

Voorwoord Op het moment dat ik dit voorwoord schrijf hebben we zojuist de zelf georganiseerde Hesseler Voorjaarstocht achter de rug. Onder goede weersomstandigheden werd deze tocht verreden. “Wel wat veel wind”, aldus de reacties van enkele deelnemers maar verder alleen maar lof voor de mooie routes. Dit jaar voor het eerst geen gepijlde routes maar routes op GPS. Voor de deelnemersaantallen had dit geen gevolgen. Ruim 100 renners namen deel, waarvan de meesten de route van 120 kilometer richting Diever reden. Onze tocht is steeds meer in trek bij deelnemers uit verschillende omringende Provincies. De aanwezigheid van de VAM-berg in de routes speelt hier ongetwijfeld een rol in. Een geslaagde tocht dit jaar waarvoor dank aan diegenen die hier een bijdrage aan hebben geleverd. De maand maart is ook altijd de maand waarin de jaarlijkse ledenvergadering wordt gehouden. Dit jaar waren 2 bestuursleden aftredend, Ranal Kregel en Gert Hammink. Ranal had zich herkiesbaar gesteld en werd voor een periode van 3 jaar herkozen. Gert, net 70 geworden, vond het na 6 jaar in het bestuur te hebben gezeten mooi geweest en stelde zich niet herkiesbaar. Met bloemen en een cadeaubon werd hij bedankt voor zijn inzet in de afgelopen jaren. Gert zal zich op andere wijze nog wel blijven inzetten voor de club. In elke wielerclub bestaan er discussies over de snelheid waarmee gereden wordt. Onze club is hierop geen uitzondering en dit bleek ook weer op onze ledenvergadering. Omdat we een club willen zijn waarbij iedereen zoveel mogelijk fietsplezier kan beleven werd besloten voortaan op de zaterdag- en zondagmorgen te gaan fietsen in 2 verschillende snelheidsgroepen. De bedoeling is om, bij voldoende belangstelling, ook op de zondagmorgen met een wat snellere groep op pad te gaan. Hopelijk kan dit eraan bijdragen dat wat jongere fietsliefhebbers zich bij onze vereniging aansluiten. Een oproep daarom aan diegenen die hierin geïnteresseerd zijn om zich bij ons te melden. Fiets gerust eens een keer vrijblijvend mee om kennis te maken. Henk van Veen Intervaltraining op woensdagavondGoed nieuws: vanaf woensdag 3 april 2024 kan elke Hesseler Fietser op woensdagavond deelnemen aan onze intervaltraining op de wegfiets. Ben je (nog) geen lid van de Hesseler Fietsers maar wil je eens komen kennismaken dan ben je ook van harte welkom om eens deel te nemen aan de woensdagavond training.  Graag van tevoren wel even contact opnemen met: Joost (joostdirkson@gmail.com). Wie, wat, wanneer?Onder begeleiding van Joost Dirkson kan iedereen deelnemen: je traint altijd opdat niveau dat bij jou als renner en je vorm van dat moment past. Echtiedereen kan meedoen!De training is een zogenaamde HIIT: High Intensity Interval Training.Dat is rustig opwarmen en uitfietsen, met als kern van de trainingkorte, intensieve blokken die je op je eigen gewenste niveau uitvoert.De vorm varieert per training.We starten elke avond om 19.00 bij Deen, en zijn altijd voor het donkerweer terug bij Deen. De duur van de training varieert van 1 tot 2 uur. Waarom intervaltraining met elkaarVooral omdat het lekker is om te sporten natuurlijk, en eens flink moete worden samen met je fietsmaten. En samen met anderen motiveert om netdat stapje extra te doen of wel te komen trainen.De meeste fietsers fietsen vooral veel op hetzelfde tempo en inspanningsniveau. Daar word je vooral moe van. Juist als je al redelijk getraind bent (en dat zijn we allemaal) gaat je niveau hierdoor nietmeer omhoog, zelfs eerder omlaag. Gepolariseerd trainen is de oplossinghiervoor: wissel langdurige, rustige trainingen af met heel intensieve,korte trainingen. Zelfs zonder die lange, rustige training zal je duurconditie verbeteren (of goed op peil blijven als je al topfit bent).Zo geef je jezelf dus het perfecte excuus om op plezierig tempo die lange duurrit met elkaar te maken. Fietsen voor de lol! Meer weten over dit soort trainingenOnline is heel veel informatie te vinden, bijvoorbeeld op Serieus trainen op de fiets doe je zo: Intervaltraining (bicycling.com) [1] Vragen of opmerkingen? Bel, app of mail (joostdirkson@gmail.com) gerust naar de trainer. Zin in!–Groet, Joost Fiets’n kiek’n.  Vandaag zelf niet actief gefietst maar fietsen gekeken. De Ronde van Drenthe startte in Beilen bij het gemeente-huis. Het is echter niet alleen de start. We ontvingen de organisatie en de vele genodigden. Uit de gemeente Hoogeveen en de gemeente Noordenveld komen traditioneel bussen. Zo’n 150 gasten komen lunchen, netwerken en gezellig zijn. Daarnaast vond de ploegenpresentatie plaats op het plein voor het gemeentehuis. De ploegen reden via de achteringang door de hal naar de voorkant. Onder applaus van de gasten en het toegestroomde publiek werden de rensters geïntroduceerd. Het startpistool had aanvankelijk een weigering, maar schrok daarna van zichzelf en knalde toch. 😂😂😂😉 Na de start verplaatste het peloton zich richting Col du Vam voor 6 doorkomsten en 5 ronden van 29 km. Een ronde met veel kennis van zaken door de organisatie uitgezet. Ook het publiek had zich op de berg verzameld.  Het parcours voerde de rensters over het hoogste punt van 63 meter. Vanaf maandag is dit deel ook voor het publiek open. Het levert prachtige beelden op. We mogen in Drenthe trots zijn op de mogelijkheden die Col du Vam biedt. Er volgde een spannende strijd, waarin het tempo per ronde werd opgevoerd.  Met een uitgedund peloton denderden de rensters in de laatste ronde de berg op richting de finish. Lorena Wiebes bleek genadeloos in de sprint bergop. Ze won voor de 4e keer op rij.  Voor zover mij bekend verliep deze ronde van Drenthe zonder noemenswaardige incidenten. Een compliment voor al die geweldige vrijwilligers en soms ook professionals. Dank ook aan onze Provincie Drenthe die altijd een onmisbare bijdrage levert in diverse opzichten. Fijn dat diverse collegeleden en gedeputeerde Henk Jumelet aanwezig waren.  Drenthe blijft gaan voor Fietsprovincie van Nederland en dat kan met steun van inwoners, ondernemers, gemeenten en provincie.  Geen hartslag voor mij boven de 160 vandaag, maar relaxed beleven van topsport door de dames in deze UCI world tour.  Jan Zwiers

Fiets’n kiek’n.   Vandaag zelf niet actief gefietst. Maar, fietsen gekeken. De Ronde van Drenthe startte in Beilen bij het gemeentehuis. Het is echter niet alleen de start. We ontvingen de organisatie en de vele genodigden. Uit de gemeente Hoogeveen en de gemeente Noordenveld komen traditioneel bussen. Zo’n 150 gasten komen lunchen, netwerken en gezellig zijn. Daarnaast vond de ploegenpresentatie plaats op het plein voor het gemeentehuis. De ploegen reden via de achteringang door de hal naar de voorkant. Onder applaus van de gasten en het toegestroomde publiek werden de rensters geïntroduceerd. Het startpistool had aanvankelijk een weigering, maar schrok daarna van zichzelf en knalde toch. Na de start verplaatste het peloton zich richting Col du Vam voor 6 doorkomsten en 5 ronden van 29 km. Een ronde met veel kennis van zaken door de organisatie uitgezet. Ook het publiek had zich op de berg verzameld. Het parcours voerde de rensters over het hoogste punt van 63 meter. Vanaf maandag is dit deel ook voor het publiek open. Het levert prachtige beelden op. We mogen in Drenthe trots zijn op de mogelijkheden die Col du Vam biedt. Er volgde een spannende strijd, waarin het tempo per ronde werd opgevoerd. Met een uitgedund peloton denderden de rensters in de laatste ronde de berg op richting de finish. Lorena Wiebes bleek genadeloos in de sprint bergop. Ze won voor de 4e keer op rij. Voor zover mij bekend verliep deze ronde van Drenthe zonder noemenswaardige incidenten.Een compliment voor al die geweldige vrijwilligers en soms ook professionals. Dank ook aan onze Provincie Drenthe die altijd een onmisbare bijdrage levert in diverse opzichten. Fijn dat diverse collegeleden en gedeputeerde Henk Jumelet aanwezig waren. Drenthe blijft gaan voor Fietsprovincie van Nederland en dat kan met steun van inwoners, ondernemers, gemeenten en provincie. Geen hartslag voor mij boven de 160 vandaag, maar relaxed beleven van topsport door de dames in deze UCI world tour.  Fijne zondagavond!

De wielerkalender puilt niet meer uit met koersen van eigen bodem, en dan dreigde de Ronde van Drenthe óók verloren te gaan. Voor de mannenkoers viel inderdaad het doek, maar de organisatie zette ternauwernood nog wel een vrouwenwedstrijd op poten. Met dank aan een stuk of wat oud-politieagenten, dit jaar de onmisbare schakel. Doordat motoragenten van politie Noord-Nederland geen wielerkoersen meer begeleiden, is de organisatie aangewezen op vrijwilligers. Zij bestaan goeddeels uit oud-motoragenten, die hun wielerhart laten spreken. Een van hen is Okko Dekker, die 35 jaar lang als motoragent het Drentse wielerweekend – met daarbij de Acht van Westerveld – in goede banen leidt. Tête de la course Op de lokale rondes rijdt Dekker vandaag continu vooraan de wedstrijd. In wielerjargon ook wel ‘de kop van de koers’. Hij zorgt, gehuld in een rood hesje, dat verkeersregelaars bij het passeren van de rensters het overige verkeer staande houden. Verder houdt hij contact met collega-vrijwilligers die dienst doen als burgermotard. Door de communicerende vaten is de overlast voor inwoners van Drijber – aan de voet van de VAM-berg – minimaal. Dekker: “Op elk kruispunt staat een verkeersregelaar. Ik rijd langs en geef aan: nu mag er even geen verkeer langs. Ik pak m’n laptop en maak een route. Bekendheid van wegen is allesOkko Dekker – Vrijwilliger Ronde van Drenthe Het lokale parcours is niet hermetisch afgesloten, maar gaat steeds open en dicht als de koerssituatie daarom vraagt. Als een horloge dat nauwkeurig staat afgesteld, reageren de oud-agenten op elkaars signalen. “De frustratie bij inwoners van Drijber is zo minder”, hoopt Dekker. Zijn grote voordeel is dat het parcours bijna in ’t hoofd is geplant. Jaarlijks trapt hij op eigen houtje tot 20.000 kilometer op de racefiets, en al heel wat jaar sleutelt hij aan het parcours van de Ronde van Drenthe. “Als Femmy (voorzitter Femmy van Issum, red.) zegt: daar wil ik heen, dan pak ik m’n laptop en maak een route. Bekendheid van wegen is alles.” ‘De Ronde van Drenthe is elk jaar anders’ Vorig jaar moest in allerijl het parcours worden aangepast wegens slechte weersomstandigheden. Dekker is in die gevallen een factor die niet mag ontbreken. “De Ronde van Drenthe is elk jaar anders. Ik kan me nog een heel koude editie herinneren, met twee graden boven nul. Niet alleen de renners waren onderkoeld, ook wij motorrijders”, blikt Dekker meewarig terug. “Ik was drie dagen na dato nog koud.” Lees verder onder de foto’s Sla de carrousel over Dat de korpsleiding van de politie-eenheid Noord-Nederland geen wielerkoersen meer begeleidt, is tegen de zin van Dekker, maar wekt niet alleen onbegrip. Hij memoreert aan het afgelopen EK in september, waarbij politiemensen op de motor het parcours bijkans uit hun hoofd moesten leren. “Daarvoor ben je bijna een maand kwijt.” VAM-berg weer scherprechter Een combinatie van politiemensen en vrijwilligers kunnen een oplossing bieden, verwacht Dekker. “Dan had je nu nog wielerkoersen gehad.” De Ronde van Drenthe kan de huidige problemen nog wel het hoofd bieden, zij het met een alternatief parcours. “Maar ik verzeker u”, begint Dekker: “Vanmiddag moeten ze gewoon aan de bak. Het is een pittig rondje van zo’n 30 kilometer, met smalle wegen en haakse bochten. En we starten en finishen op ‘de VAM’.” Zijn slotsom: “De sterkste renster wint. Niemand kan deze koers stelen.” Bekijk hier de slotkilometers van de (voorlopig) laatste Ronde van Drenthe voor mannen. Het artikel.