Vandaag op eerste Paasdag een in figuurlijk zin ‘uitgedund’ groepje. In letterlijke zin zou je daar wel iets op af kunnen dingen. Het was frisser dan we dachten, met een licht briesje uit het Noorden. We kozen voor een route richting Westerbork. Dat deden we door eerst een stukje route Noord-Sleen te doen en vervolgens de verbindingsroute naar de Col du Vam te kiezen. Het eerste stukje van de verbindingsroute viel ons zwaar en dat schept een band en geeft verbinding. Even voorbij Wezuperbrug moesten we uithijgen. Kort tijd voor een goed gesprek. Het ging over de kinderen en hoe het zat met de verkering. Soms hebben vaders het daar over. Is er al aanhang? En lijkt het een blijvertje. Eén van de mannen citeerde in dat kader een bekende inwoner uit Gees: ‘Is’t een snijbloem of een vaste plant’. De conclusie was dat er geen zicht is op ‘vaste planten’. Behalve bij 1 van de maten, die inmiddels opa is. We vervolgden de rit richting het prachtige Orvelte, waar een braderie zojuist van start was gegaan. We fietsten het dorp uit een stopten bij een weiland waar een aantal mooie Drentse Landgeiten liepen. Natuurlijk moest Gert (als mede Landgeitenhouder) even op de foto. Na enig aandringen en verschillende poses schoten we een mooi plaatje van onze ‘opperbok’ Gert met de geiten op de achtergrond. Met grote tevredenheid over het resultaat koersten we verder voor een koffiestop in Westerbork. Maar ook daar is het Pasen en waren de gelegenheden allen bezig met de paasarrangementen, te beginnen met de paasbrunches of paaslunches. Geen plek dus voor gebakshongerige mountainbikers. We vonden onderdak bij het Enjoy Hotel Ruyge Venne. Helemaal prima. We hadden voor ons doen daar wel een primeur. Namelijk: ‘Appelgebak en Drentse wafel met ROZE slagroom’. De gesprekken die we gebruikelijk hebben tijdens de koffiepauze zijn van een onmetelijk niveau overigens (hoog of laag, vul maar in). Analytisch sterk, visionair en realistisch vinden we zelf. De verschillende onderwerpen worden middels een paar zinnen stevig en genuanceerd uitgediept. Het weer, de locatie, de paasvuren, Trump, fietsavonturen uit het verleden etc. Zo kwamen er tijdens deze stop herinneringen boven aan een langweekend fietsen in de Harz. In het hotel namen we spontaan deel aan het sjoelen op 1 van de avonden, georganiseerd voor een grote groep gasten die tenminste anderhalf keer onze leeftijd hadden. Gezellige mensen in een Duits hotel vol Nederlanders. En gezellig, dat was het zeker! Het stijldansen daarna hebben we vervolgens wel overgeslagen. We maakten na de koffiestop nog een kleine lus langs mooie gekleurde tulpenvelden. Het Paasgevoel kwam ook bij ons boven borrelen. In verbinding met de familie, ook leuk en gezellig. Daarom rap hen huus. Even rust, even niks. Ook wel eens goed. Fijne zondag en gezellige Pasen!
Hesseler Fietsers in de Sportblazer 12 april 2025
Ik kan dit stukje niet beginnen zonder even stil te staan bij het overlijden van twee markante dorpsgenoten. Allereerst Ab Kamping. Ab overleed op 22 maart jl. op 86 jarige leeftijd. Ab heeft zich jarenlang ingezet op velerlei gebied. Zo was hij was jarenlang secretaris van VIOS(O) en was hij vanaf de oprichting één van de drijvende krachten achter de VOEVV en redacteur van de Sportblazer. Daarnaast overleed op 11 april jl. Jan Kruimink op 71-jarige leeftijd. Jan was o.a. dirigent van Excelsior en de oprichter van damespopkoor Sounds4You (Happy Sound) en HEM. Meer bekendheid kreeg Jan nog als schrijver van alle muziek voor de theatervoorstellingen De Thoorn van Thunaer in 2019 en vorig jaar nog De Vlinderprinses. Zeer recent nog ontving hij de Zilveren Ster van Coevorden voor zijn grote verdiensten voor de muziek en het muziekonderwijs in Drenthe. Ab en Jan, we zullen deze dorpsgenoten missen. Vroeger toen we nog op de lagere school zaten vroegen we onze ouders bij de eerste zonnestralen of we in de korte broek naar school mochten. Het kind in ons is kennelijk altijd gebleven. Ook nu nog, wanneer de zon begint te schijnen, hunkeren we ernaar om in onze korte koersbroek de weg op te gaan. Soms komen we hiermee van een koude kermis thuis, de ochtenden zijn toch best nog wel fris maar hierin komt ongetwijfeld snel verandering. We gaan er van genieten. Koud was het ook op zaterdag 5 april. Een tiental leden van onze vereniging nam deel aan de jubileum editie van 65 jaar Ronde van Drenthe. Vertrekplaats was Dwingeloo waar vandaan een tocht van 120 kilometer was uitgezet richting Giethoorn. Kou en flinke wind vielen de deelnemers ten deel in deze erg goed verzorgde tocht waarvan de opbrengst geheel ten goede komt aan goede doelen. Dit jaar de afdeling oncologie, urologie en geriatrie van de Drentse ziekenhuizen en de afdeling oncologie van het Beatrix Kinderziekenhuis in Groningen. Mooi dat we hier een bijdrage aan hebben kunnen leveren. Henk van Veen Jubileum Hesseler Fietsers Onze vereniging werd in 1978 opgericht. Over een paar jaar bestaat De Hesseler Fietsers dus al 50 jaar. Dit laten we natuurlijk niet onopgemerkt voorbij gaan. Onder andere zal daarom in de komende Sportblazers teruggeblikt worden op een stukje historie van de vereniging. Dit keer een eerste terugblik op het oprichtingsjaar. Aanvankelijk begonnen als een “wild” clubje van fietsliefhebbers werd de vereniging (32 leden) officieel opgericht op 21 december 1978. Dit betekende een naam voor de vereniging, aansluiting bij de Nederlandse Rijwiel Toer Unie en een heus bestuur. Bestuurders van het eerste uur waren Teun Veenker (voorzitter), Bep Lenderink (secretaris), Albert Meijer (penningmeester), Gerrit Gossen en Mans Eefting. In het eerste verenigingsjaar hield men twee trainingsavonden. Hiervoor was de animo eerst groot maar later viel dit tegen. Er werd ook met een aantal jeugdige fietsers getraind, hier werd zelfs een jeugdcommissie voor in het leven geroepen bestaande uit Gerrit Gossen, Jan Nibourg, Jaap Huizing en Wim Hulst. Door de vereniging werd ook toen al deelgenomen aan diverse toertochten. In het jaarverslag van 1978 lezen we dat een groepje Hesseler Fietsers in dat jaar deel nam aan een zogenaamde regelmatigheidstocht van de N.R.T.U., georganiseerd door Fietsclub Unitas uit Assen. Hier wisten onze fietsers als vijfde te eindigen in een deelnemersveld van 14 ploegen. De afstand die werd afgelegd was 120 kilometer met een gemiddelde snelheid van 25 km/uur. Ja, de tijden zijn veranderd -; Vanaf de oprichting heeft onze vereniging zich aangesloten bij de VOEVV. Voor de VOEVV werd geholpen bij de Avond Fiets 4-daagse en de 80 kilometer fietstocht. Volgende keer meer uit onze vereniging geschiedenis. Henk van Veen
BLOG Jan Zwiers: Buffelen!
Het weer sloeg om toen de tijd een uurtje naar voren werd gezet. Zomertijd, een kort nachtje dus. De omslag zat hem vooral in de wind die fors was toegenomen. West 4 tot 5, ‘da’s geen kattendrek’ zou mijn vader vroeger gezegd hebben. Pittig dus. We reden bij Gees het bos in. Maar wanneer je richting Dwingelerveld wil, moet je af en toe de vlakte over. ‘Buffelen’ dus, om de beurt op kop en met z’n drieën een klein waaiertje vormen. De hartslag van 115 in het wiel tot 158 op kop. Bij Spier de ATB-route op. Het blijft een mooie route, maar de kleine heuveltjes vragen opperste concentratie vanwege de boomwortels. Dat maakt het lastig en een beetje riskant. Gang holl’n is het devies en af en toe je voorwiel even optrekken. Ook dat is buffelen en ritme houden. De Bospub was wederom een welkome stop. Het was er al gezellig druk. Natuurlijk scoorden we onze gebruikelijke versnaperingen. We moesten vervolgens kiezen. Linksom via Hoogeveen of rechtsom via Beilen terug. We kozen voor de laatste. Via Dwingeloo en Beilervaart. Vol de inmiddels iets gedraaide NW5 in de rug. In Beilen constateerden we panne bij de fiets van Erik Zwiers. Een lekke band! Geen probleem. Althans wanneer je het wiel eruit kunt krijgen. Met alle mogelijk kracht en technische beschouwingen, lukte dat niet. Erik moest opgehaald worden. Gelukkig viel niemand iets te verwijten, want hij had hem zelf vastgedraaid. Jos en ik reden met gezwinde gang terug naar Aalden. Heerlijk die wind. Het kon ons niet hard genoeg waaien. En, wanneer je vol gas geeft is het ook van de wind af gewoon buffelen. Dat zit nu eenmaal in ons. Een prachtige 80 kilometer. Heerlijk gefietst en een goeie opmaat voor de Ronde van Drenthe graveltocht volgende week. Jan Zwiers
Impressie Hesseler Voorjaarstocht 2025
Op zaterdag 15 maart trotseerden ruim 100 fietsers de kou en Oostenwind tijdens de Hesseler Voorjaarstocht. Met uitdagende routes van 80 en 120 km, inclusief de beruchte Muur van Emmen, genoten de deelnemers van een prachtige tocht richting het Bargerveen. Ondanks de frisse start werd het een geslaagde dag met veel positieve reacties. Dank aan iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt!
Hesseler Fietsers in de Sportblazer 17 maart 2025
Als Hesseler Fietsers prijzen we ons gelukkig met het aantal leden dat wekelijks actief de wielersport beoefend. Zowel op de zaterdag, zondag, dinsdag als de donderdag gaan er groepen leden op pad om samen een fietstocht te maken. Gezelligheid staat hierbij voorop maar ook is er ruimte voor de meer prestatieve fietsers. Voor elk wat wils dus. Dat fietsen niet altijd zonder gevaar is weten we allemaal. Er is wel eens een valpartijtje maar meestal loopt dit goed af. Onlangs ging het echter goed mis. Een valpartij zoals we meestal alleen op de televisie te zien krijgen! Nu overkwam het onze donderdag fietsers. Eén renner, midden in de groep, viel op onverklaarbare wijze en zo’n negen anderen konden hem niet meer ontwijken en buitelden over hem heen. Verschillende gewonden waren er te betreuren. Een ambulance moest komen om degene die er het slechtst aan toe was naar het ziekenhuis te brengen. Drie anderen gingen op eigen gelegenheid naar het ziekenhuis om zich hier te laten onderzoeken en verzorgen. Uiteindelijk bleken de verwondingen van deze drie redelijk mee te vallen. Ook een aantal andere renners viel maar bij hen bleef het bij schaafplekken en kneuzingen. Minder goed was de eerste brokkenpiloot er af gekomen. Met een gebroken sleutelbeen, een gebroken rib en diverse vlees- en schaafwonden kwam hij later die dag weer thuis. Gezien de schade aan de valhelm had het nog veel erger af kunnen lopen. Naast de lichamelijke schade was er uiteraard ook veel schade aan de fietsen. Een valpartij als deze geeft stof tot nadenken, de schrik zit er even goed in. Gelukkig zijn de eerste slachtoffers inmiddels weer op de fiets gesignaleerd. Voor de rest van het jaar hopen we op veel veilige fiets kilometers. De gewonden wensen we een spoedig herstel. Henk van Veen Hesseler Voorjaarstocht Maart is traditioneel de maand waarin we de Hesseler Voorjaarstocht organiseren. Dit jaar op zaterdag 15 maart. We hadden routes op het programma staan van 80 en 120 kilometer die de renners richting het Bargerveen leidden. In de lange route was een echte kuitenbijter, de Muur van Emmen, opgenomen. Voor beide routes was de pauzeplek bij het Sportlandgoed in Zwartemeer. De weersverwachtingen voor die zaterdag waren goed, droog en zonnig weer. Mooie omstandigheden om een lekkere fietstocht te maken. Dit was ook te zien aan de 95 personen die zich vooraf al ingeschreven hadden voor de tocht. Op de dag zelf bleek het aantal deelnemers ondanks het mooie aantal voorinschrijvers toch iets tegen te vallen. Ook logisch want bij vertrek vroor het nog en stond er een koude Oostenwind met kracht 3. De deelnemers lieten zich door deze koude omstandigheden niet ontmoedigen. Uiteindelijk gingen ruim honderd fietsers van start en na afloop kregen we louter positieve reacties over de organisatie en de mooie routes. Dank daarom aan iedereen die heeft bijgedragen aan het slagen van de tocht. Henk van Veen Blog Jan Zwiers Incidentje bij prachtig fietsweer! Mooie start van de dag! Het was mistig met een vaal zonnetje dat enorm zijn best deed om de temperatuur te laten stijgen en mist te laten verdwijnen. Geweldig fietsweer. Bovendien is het de afgelopen dagen droog geweest, waardoor er in het bos redelijk tot goed gefietst kon worden. We startten zoals gebruikelijk bij Deen in Hesseln. We reden via Benneveld naar het bos bij Noord-Sleen. Achterlangs, van de klinkerweg het zand op. En toen ging het even mis. Gert de Groot en ik fietsten voorop. Achter ons hoorden we het gekeuvel van onze fietsmaten. Totdat we plotseling het geluid van 2 verschillende alarmeringen hoorden. Het valalarm van de navigatie We keken achterom en zagen twee fietsen liggen. Twee keer een ippon, een vol punt in judo termen geredeneerd. Erik Zwiers bleek met zijn voorwiel te zijn blijven kleven in een spoor vol water. Hij raakte de macht over zijn bike kwijt. Daarbij stortte hij kennelijk lachend ter aarde om bodemonderzoek te doen. Het beroerde was dat Ide Jutstra zijn duikelende voorganger niet meer kon ontwijken en dwars over diens fiets stuiterde. Hij belandde op zijn buik in het koude water van het diepe spoor. Helaas pijnlijker dan de val van Erik. Ide verdraaide zijn knie en kon niet anders dan met een nat en koud pak huiswaarts keren. Soms gaat het zo en zijn we wat ongelukkig. Beide mannen grepen wel snel naar hun telefoon om het thuisfront te melden dat ‘alles in örder was’. We hebben ter plekken nog wat geanalyseerd en ge-evalueerd. Hoe heeft dit incident nu kunnen gebeuren? De theorieën varieerden nogal. Met z’n vieren reden we door, soms even denkend aan de ongelukkige Ide. Bij dit incidentje bleek de voorrem van Erik te zijn gesneuveld. Dat deerde hem niet. We hadden wel het lef om de onverharde paden te blijven kiezen. De mentale veerkracht na dit incident bleek groot. Van een enkel incidentje, zeker niet na afgelopen week, raken we niet van de leg. En ondanks alles ook tijd om een paar mooie plaatjes te schieten. We belandden bij Wielens in Noord-Sleen. Goed adres, Letty Wielens-Enting, voor koffie met gebak of cake. Aan de stamtafel werden de verhalen nog wat aangedikt toen we de foto’s van de gezwollen knie van Ide via de App binnenkregen. De nazorg is inmiddels ook al op gang gekomen, althans de mentale nazorg. Beterschap Ide en voor anderen, Jan Zwiers
