Lidmaatschap

Verslagen van onze Italië – gangers. Dag 1 – Zondag 31 mei.                                                                                                    Het is nu zondagavond 31 mei. De groep Hesseler Fietsers die naar Italië zijn afgereisd om een weekje te fietsen genieten van de rust. Het is vandaag een vermoeiende dag geweest. Wat in eerste instantie een rustig ritje zou worden bleek een aantal beklimmingen in zich te hebben die de 15% overschreden.                                                                                              Zo’n eerste dag is het best wel wennen dat langdurige klimmen. Over een afstand van 52 km hebben we deze eerste dag 1600 hoogtemeters overwonnen. De voorspelling dat Rudy als een natte dweil, ten gevolge van het biergebruik, zou rondrijden is niet uitgekomen. De binnen de groep bekende klimmers deden het vandaag weer goed. Wat de route betreft had onze wegkapitein Okko voor een schitterende route gezorgd met ontzettend mooie vergezichten. Het treft wanneer je in een bergdorp wordt onthaald door een plaatselijk fanfare orkest in klederdracht. Vanavond met de groep gezellig uit eten geweest in het dorp Glurns. Er is onder het eten veel gelachen en er zijn plannen gemaakt voor morgen. De Stelvio is een hot item tijdens de gesprekken en het schijnt dat de sneeuw geen belemmering is om deze te beklimmen. Hoe het afloopt zullen we wel zien en lezen. Dag 2 – Maandag 1 juni.                                                                                                 Het is maandagavond 1 juni en Okko, Hendrik, Rinze en Homme zijn aan het klaverjassen. De anderen van de groep zijn in het dorp Sluderno, waar we vanavond pizza hebben gegeten op een terrasje blijven plakken.                                                                                 Vandaag hebben we de route gereden onder de naam R4 naar het plaatsje Slingia waar we koffie hebben gedronken en van een stuk overheerlijk gebak hebben genoten. Om zover te komen hebben weer behoorlijk moeten klimmen waar percentages boven de 12% geen uitzondering bleken te zijn. Uiteindelijk zijn we aangekomen bij een stuwmeer waarna Roelof, Henk, Rinze en Rinus de uitdaging aan wilden een stuk route naar 2000 meter te beklimmen. Uiteindelijk hebben ze toch een andere route gereden waar ze bijzonder hebben genoten van het uitzicht en dit op foto vastgelegd. Het andere deel van de groep is doorgereden naar het dorp Prato om een heerlijk Italiaans ijsje te eten. Dit was een korte beschrijving van de maandag. Dag 3 – Dinsdag 2 juni.                                                                                                   Het is nu dinsdagavond 21.50 uur en Hendrik, Roelof, Okko en Homme zitten te klaverjassen. De rest van de groep is met elkaar aan het praten of bezig met de mobiele telefoon.      Vandaag zou in eerste instantie een rustdag worden en er waren afspraken gemaakt om een wandeltocht te maken. Maar niets is zo veranderlijk als de mens en dit geval een Hesseler fietser. Omdat een aantal waaronder Gert en Ike wandelen een slechte voorbereiding vonden voor de tocht naar de top van de Stelvio veranderde de mening van de anderen en kwam een herstel training aan de orde.                                                                                            Een ontspannen ritje zou goed zijn als voorbereiding. Tijdens dit “ontspannen” ritje hebben we een leuke route gereden waar toch nog weer een beklimming van minstens 12% in bleek te zitten. Dit was niet helemaal de bedoeling en was voor Henk, Gert en ik zelf een reden, na 30 km het stuur om te draaien. Tijdens deze 30 km zijn we alleen maar gedaald en dat betekent dat de route terug alleen maar stijgen zou inhouden. Dat leek de laatst genoemden niet zo’n goede voorbereiding. We zijn als drietal via dezelfde fietspaden, van waar een deel met kleine steentjes was verhard, terug gereden. Onderweg nog even van een lekkere lunch genoten op het terras van het pizza restaurant van maandagavond. De rit was goed voor 62 km terwijl de andere groep onder leiding van Okko 85 km had gereden.                                                  Het avondeten hebben we genuttigd in Glurns Glorenza waar ze het niet voor elkaar konden krijgen ons gelijktijdig aan het eten te krijgen. Al met al met temperaturen rond de 30 graden kon de dag niet meer stuk. Domper is het nieuws dat Rudy woensdag niet mee gaat voor de beklimming van de Stelvio. Tom, de zoon van Rudy en Paulien is geopereerd aan een blindedarm ontsteking met perforatie. Alle reden om naar huis te gaan. We moeten morgen maar eens kijken hoe we alles gaan organiseren. Dag 4 – woensdag 3 juni.                                                                                                 De dag is vanmorgen begonnen met een strak blauwe lucht en een gunstige weersvoorspelling. Rudy en Rinus hebben aangegeven naar huis te willen i.v.m. de ziekenhuisopname van Tom. De groep die de route over de Stelvio wilde fietsen bestaat nu uit Gert Hammink, Okko Dekker, Hendrik de Jonge, Henk van Veen, Roelof Jeuring, Homme Prins, Ike Hylkema, Rinse Lenstra en Jannes Heinhuis.                                                                                                        We zijn na het ontbijt rond 9 uur vertrokken richting het dorpje Prato. Normaal starten we om half tien, maar de weersvoorspelling gaf aan dat het warm zou worden. (30 graden) Na een rustig ritje over fietspaden door een landschap waar veel fruit wordt verbouwd kwamen we aan aan de voet van de Stelvio. De beklimming van de Stelvio is er een van de buitencategorie. De aanloop begon met een percentage 4 a 5% waarna de stijging al snel van 8 naar dik 11 % opliep. De totale beklimming is 22 km en bestaat uit 48 haarspeldbochten. Elke bocht staat aangegeven met een bordje zodat je mooi kunt zien waar je bent. Het was vandaag erg druk op de Stelvio. Grote groepen motorrijders en automobilisten hadden van het mooie weer gebruik gemaakt om over deze berg te rijden. Voor ons niet zo prettig vanwege de uitlaatgassen en de drukte.                                                                                                                         Delen van de route lagen in de schaduw wat voor ons erg prettig was omdat je bij lage snelheden erg warm wordt. Door verschil in sterkte en klimvaardigheid viel de groep al snel uiteen. Bij