Gevreesde en gefreesde paden!
Vandaag fietsten we de gravelride die door Hesselerfietsers op 4 juni wordt georganiseerd. Met 7 ras specialisten startten we bij dorpshuis De Hesselerhof. Al snel kwamen we erachter dat sommige paden waren gefreesd. Dat zorgt voor grote vrees ‘veur stoefzand’. En, een terechte vrees, want de gemeentelijke frezen hadden goed hun werk gedaan. Gang holl’n is het devies. Maar dan moet je genoeg macht in de benen hebben. Op de helft van de route waren we in Nieuw-Balinge en daar hebben ze bij het plaatselijke Cafe het beste appelgebak van Drenthe. Namelijk zonder krenten en rozijnen.
We trokken stevig door. We discussieerden onderweg hoe je kon verklaren dat ook delen waar ogenschijnlijk geen gravel zichtbaar was toch getypeerd konden worden als gravelparcours.
Soms zit het in of onder het asfalt of het betonfietspad. Soms onder de klinkers. Soms is het wat weggezakt en is vooral gras zichtbaar. Ondanks het ‘stoefzand’ voelden we de gravel.
We waren opgetogen over de prachtige route, de natuur en het appelgebak! En we spotten een soort struisvogel of andere rare vogel. Ontsnapt ergens uit een vreemd land of een weiland!
Onze hoofden, armen en benen waren van het wit af door een mengeling van zweet en stoefzand. Maar wat een heerlijk fietsweer. Een lekkere douche doet vervolgens wonderen.
Fijne zondag!
