Toervereniging de Hesseler Fietsers
Verslag 2-daagse Markelo
Het is lang geleden dat ik weer eens een verslag heb geschreven over een fietsweekend van de Hesseler Fietsers. Als “oud voorzitter” kun je dan eens kijken in je eigen archief wat er bijvoorbeeld 20 jaar geleden is georganiseerd. Welnu, in 2002 zijn we naar Amersfoort gereden om onze intrek te nemen in het Tulip Inn Hotel. Daar hadden we als bestuur 7 superior 2 persoons kamers gereserveerd voorzien van douche/toilet, tv, radio en telefoon. We deden het in die tijd niet voor minder. We reden daar op zaterdag Rondje Veluwe van 150 km en op zondag de Gelderse Vallei tocht van 135 km. Vier van de deelnemers van nu reden in 2002 ook mee, t.w. Rinze, Hendrik, Rudy en Jannes.
Afgelopen weekend van 3 en 4 september was het dan zover. Na alle corona perikelen, waarin het ene na het andere plan de prullenbak in kon, heeft het bestuur voor de leden weer eens een fietsweekend kunnen organiseren. Dit keer rond Markelo.
De deelnemers die zich hiervoor hadden opgegeven zijn; Okko Dekker, Gert Hammink, Rudy en Rinus Hilbrands, Hans Hornstra, Ike Hylkema, Roelof Jeuring, Hendrik de Jonge, Lambert Jutstra, Rinze Lenstra, Rini Meppelink, Peter Moderkolk, Harm Pot, Henk van Veen, Berend Zwiers, Homme Prins (alleen zaterdag) en Jannes Heinhuis.
Voor dit weekend had onze routespecialist Okko Dekker een tweetal mooie routes van elk 100 km op “papier” gezet. Gert Hammink had het onderkomen geregeld in Markelo, waar familie van hem groepsaccommodaties heeft voor wandelen, mountainbiken, paardrijden enz.
Zaterdag 3 september zijn we met een zestal auto’s naar Markelo gereden om onze intrek te nemen in groepsaccommodatie Ervemeendrikboer in Markelo.
We zijn daar zeer gastvrij ontvangen met koffie en krentenstoet en hebben na het installeren in onze kamers de fietsen in orde gemaakt om de eerste ronde van het weekend te rijden. Nu is de schrijver van dit stukje slecht in het onthouden van plaatsnamen en alle andere soorten namen, dus toch maar even de routekaart erbij gepakt om enig commentaar in de toekomst te vermijden. Er wordt in zo’n mannengroep, net als bij vrouwen, nogal wat afgekletst en voordat je het in de gaten hebt ben je onderwerp van gesprek. Voor vertrek heeft onze voorzitter Henk van Veen nog enkele welkomst woorden tot de groep gericht en is de groep, om veiligheidsreden, gesplitst in groep 1 en 2. Het tempo werd in dit geval bepaald door de langzaamste groep, groep 1.
Deze eerste dag zijn we om een uur of half elf vertrokken om via Haaksbergen, Eibergen en Beltrum naar Zieuwert te rijden om daar te lunchen. Tot zover allemaal rustige weggetjes door een landelijk gebied. Na de lunch zijn we via Mariënvelde, Ruurlo en Barchem weer terug gereden naar Markelo. Tot zover verliep alles rustig ware het niet dat we de Markelose berg over moesten waar een groot aantal “haantjes” zeer onrustig van werd.
Groep 1 reed met een rustig tempo over de Markelose berg en werd halverwege voorbij gestormd door een niets ontziende horde genaamd groep 2. De haantjes zaten vol adrenaline en probeerden allemaal als eerste boven te komen. Zo had een ieder weer z’n pleziertje.
Het was bij Ervemeendrikboer zo geregeld dat je alle drankjes zelf kon pakken en noteren op je consumptiekaart, dus op goed vertrouwen, erg plezierig. Na gezellig een drankje te hebben gedronken zijn we gaan douchen en omkleden en gereed te maken voor de barbecue.
De barbecue was goed verzorgd, gezellig en smaakte prima. Na het eten hebben nog wat zitten kletsen tot Henk met het idee kwam om mexicaantje te spelen.
Voor degene die het spel niet kent een kleine uitleg; Een spel met twee dobbelstenen voor het spel en één dobbelsteen per deelnemer voor de puntentelling. Iedere deelnemer start dus met zes punten. Het hoogste wat je kunt gooien is een één en een twee genaamd mexicaantje. Daarna volgen dubbel zes, dubbel vijf enz. Hierna vijfenzestig, vierenzestig, enz
Bij mexicaantje in het spel draait de gene met de laagste worp twee punten terug en zonder mexicaantje 1 punt. Vallen er meerdere mexicaantjes in een spel dan wordt het een veelvoud van twee punten.
Het aardige van het spel is dat een ieder met een stalen gezicht de beker “neerklapt” en roept dat hij hoge punten heeft. Blijkt dit niet zo te zijn dat is dat lachen natuurlijk. Een zeer gewaardeerde fietser van groep 2, rijdend op een Cube, had de pech dat er in één spel drie mexicaantjes vielen waarbij hij gelijk op nul stond. Nu was hij die avond zo wie zo niet zo gelukkig met zijn worpen. Het was in ieder geval met de nodige drankjes erbij een gezellige avond.
Dag twee stond in het teken van de Holterberg wat tijdens de barbecue al werd besproken en waarbij allerlei strategiën naar voren werden gebracht om als eerste over de Holterberg te komen. Na een prima ontbijt zijn we om half tien vertrokken en wederom in twee groepen via de Holterweg, Slagendijk en Brummelweg onder de A1 door richting Holten gereden.
Een deel van groep 1 had zich voorgenomen om via de Motieweg in Holten naar de Holterberg te rijden. De Motieweg heeft tegen het eind een stijgingspercentage van 10% wat daarna afvlakt. Met wat snelheid is dit best een lastige rakker. Onze Koga rijder van de Tramakker was nog best achter adem onder aan de Holterberg.
Groep 2 is met een rustig tempo de Holterberg op gereden tot de grote man met de rode Trek voorbij kwam stormen en aanleiding gaf om het tempo te verhogen. Drie mannen konden volgen en bij een steeds hoger tempo waarbij de man op de rode Trek de elf (tandwiel) niet schuwde, was het hard werken om bij te blijven. Zoals overal is energie eindig en moest de man met de rode Trek capituleren en konden de twee Cannondales en de Scott kop over kop naar de Almeloseweg rijden om daar te wachten op de rest.
Toen de groepen 1 en 2 compleet waren konden we via Hellendoorn, Haarle en Luttenberg naar Heeten, brasserie Dertien, voor de koffie. De koffie en gebak was voor rekening van de club wat zeer werd gewaardeerd.
Na de koffie zijn we via Lettele, Bathmen, Harfsen en Exel richting Markelo gereden om wederom de Markelose berg te trotseren. Het spel van dag één herhaalde zich en groep 2 stortte zich op de berg al was het een emmer bier. Het wattage spatte van de kettingen en hevig naar lucht happend probeerden ze elkaar af te troeven. Ook een kanshebber met een hoogtestage in Italië achter de rug moest het onderspit delven. Dit zegt wel iets van de gedrevenheid die binnen onze vereniging heerst.
Bij de Ervemeendrikboer aangekomen was er nog gelegenheid om te douchen en had men ondertussen koffie en muffins klaar gezet. Super geregeld en super gastvrij. Na een dankwoord van onze voorzitter zijn we met een tevreden gevoel in de auto gestapt om vervolgens in Oosterhesselen de dag af te sluiten bij cafe/restaurant Lindeboom.
Dank aan het bestuur die dit geslaagde weekend mogelijk heeft gemaakt.
Jannes Heinhuis
